Είναι ένα μυριστικό με χυμώδη και εκφραστικό χαρακτήρα. Ακόμα και να προστεθεί σε ελάχιστες ποσότητες μέσα στο φαγητό κάνει έντονη την παρουσία του. Πάντως για εμάς το σέλινο είναι πολύ οικείο υλικό της Ελληνικής κουζίνας και μας φέρνει στο νου χειμωνιάτικες αχνιστές μαγειρικές με το κλασσικό ναι μεν αλλά αξεπέραστο πρασοσέλινο ή το «αιχμηρό» και πικάντικο μελιτζανάκι τουρσί τυλιγμένο με βλαστάρια από σέλινο.
ΠΕΝΘΙΜΟ, ΑΦΡΟΔΙΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ
Ένα χθόνιο σύμβολο για τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίο θεωρούσαν το σέλινο φυτό πένθιμο, αφού οι συγγενείς έφτιαχναν στεφάνια από σέλινο όταν συνόδευαν το νεκρό στη τελευταία του κατοικία. Η μυθολογία θέλει το φυτό να ξεπετάχτηκε απ' το αίμα του Κάδμηλου, πατέρα του Κάβειρου, χθόνιες θεότητες που λατρεύονταν στη Σαμοθράκη, τη Λήμνο και τη Θήβα. Όμως με ωραία και φρέσκα κλαδιά από σέλινο στέφονταν οι αθλητές των Νεμέων Αγώνων. Η αρχαία Ελληνική αποικία Σελινούντας στη Σικελία ονομάστηκε έτσι λόγω της εκτεταμένης παρουσίας αγριοσέληνου στο νησί. Όμως αυτό κοινό πια στις μέρες μας το συνοδεύει εδώ και αιώνες και η φήμη του ισχυρού αφροδισιακού. Φήμη που ίσως ερμηνεύει και συνάμα επιβεβαιώνει την γνωστή η ιστορία της μαντάμ ντε Πομπαντούρ η οποία επινόησε μια «παχιά» σούπα από σέλινο για να ξυπνήσει το πάθος του Λουδοβίκου του ΙΔ'. Μερικά φύλλα σέλινου πίστευαν ότι μπορεί να ελέγξει τις δυσάρεστες συνέπειες της μέθης. Ίσως αυτό εξηγεί και τον λόγο που ένα κομμάτι σέλινο διακοσμεί το Bloody Mary, και το «Chelsea Coctail» δηλαδή τα μισόλιτρα ποτήρια Guinness των οπαδών της Chelsea.
ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ
Θα βρούμε συνήθως 2-3 βασικές ποικιλίες σέλινου. Η μία με μεγάλη σαρκώδη ρίζα τη γνωστή σελινόριζα, η οποία είναι ιδανική για να καταναλωθεί ακόμα και ωμή, σαλάτα, σε σούπες και μαγειρεμένη με διάφορους συνδυασμούς και η δεύτερη η πιο κλασσική με σαρκώδεις μεγάλους μίσχους που καλλιεργείται για τα φύλλα της.
Υπάρχει όμως και μια «μικρόσωμη» πολύ αρωματική ποικιλία την οποία αποκαλούν πετροσέλινο και είναι εξαιρετικά αρωματική, μοιάζει πολύ με μαϊντανό.
Τα σπόρια του αν και για χρήση θεωρούνται υποδεέστερα από τα φύλλα και τους βλαστούς, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον αν εμπλουτίσετε μ' αυτά ψωμιά και αρτοσκευάσματα όπως αλμυρά μπατόν σαλέ ή κουλουράκια, τα προσθέσετε μέσα σε κρεμώδεις σάλτσες με βάση τη μαγιονέζα, το φρέσκο τυρί και το ξινόγαλο. Επίσης θεωρείται ότι ταιριάζει απόλυτα σε μαρινάδες για λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός και η τσιπούρα, εμπλουτίζει ιδανικά και με το ίδιο αποτέλεσμα πίκλες και τουρσιά.
ΧΡΗΣΙΜΑ ΚΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ
- Αν σας μαράθηκε το σέλινο κόψτε λίγο τις άκρες των κοτσανιών και βάλτε τα σε ένα δοχείο με νερό. Θα γίνει πάλι δροσερό και τραγανό.
- Ένας δεύτερος τρόπος να το διατηρήσετε για μεγάλο διάστημα, είναι να το τυλίξετε σφιχτά μέσα σε ελαφρώς υγρό χαρτί ή πανί, και να το βάλετε στο κάτω μέρος του ψυγείου.
- Αν θέλετε να έχετε φρέσκο σέλινο κόψτε το σε μικρά κομμάτια και μοιράστε το σε παγοκύστες, γεμίστε με νερό και αποθηκεύεστε στην κατάψυξη, αν θέλετε να το χρησιμοποιήσετε δεν έχετε παρά να προσθέσετε τους κύβους του πάγου στο φαγητό.
- Μπορείτε επίσης να φτιάξετε ένα τονωτικό ποτό από πολτοποιημένο σέλινο και καρότο, το οποίο θα καταναλώσετε νωρίς το πρωί .
- Το σέλινο περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνες C , B1 , B2 και Κ.
ΣΤΗΝ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ
Στην Ελληνική κουζίνα υπάρχουν μερικές χαρακτηριστικές και αξεπέραστες συνταγές με σέλινο: όπως το χειμωνιάτικο πρασοσέλινο, το λαδερό σέλινο ενισχυμένο με την αμυλώδη δύναμη του ρυζιού, οι ριζοσπαστικές τσιπούρες με σέλινο από την Πρέβεζα, η πολίτικη σαλάτα όπου καταφέρνει επιτυχώς να ισορροπήσει το πληθωρικό λάχανο. Απαραίτητο συστατικό της ψαρόσουπας και εμφανές σχεδόν σε όλων των ειδών τα τουρσί.
Με αυτό συγκρατούνται τα μελιτζανάκια τουρσί, αρωματίζονται οι πράσινες ξιδάτες ελιές.
ΚΑΛΑΜΑΡΑΚΙΑ ΜΕ ΣΕΛΙΝΟ ΚΑΙ ΣΑΛΤΣΑ ΚΟΝΙΑΚ