ΝΤΥΣΟΥ ΠΡΟΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΦΑΕ ΤΗΝ ΠΙΤΣΑ ΣΟΥ…
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να έχεις ξεπεράσει πολλά κόμπλεξ και να έχεις φάει πίτσα στις καλύτερες πιτσαρίες τα Νάπολης, όπως στη Vera Pizza ή στου Lombardi κοντά στο αρχαιολογικό μουσείο της Νάπολης για να μπορείς να απολαύσεις ως χορτασμένος μεγαλοαστός την πίτσα του Park για αυτό που είναι και όχι για κάτι που φαντάζεσαι και έχει διαβάζει στο τάδε οδηγό φαγητού ότι πρέπει να είναι.
Αν τώρα είσαι μέσα στην διθενιά και στο μεγαλοαστισμό του τίποτε που μαστίζει τα τελευταία χρόνια την γαστρονομικής και κοινωνική σκηνή της Ελλάδας άστο! Φάε τον αφρό φέτας στα μοδάτα εστιατόρια in combination με glamour μπακάλικα και λίγο τατουάζ στο μπράτσο του σεφ, βάλε και το καλό σου σακάκι με το πουά μαντιλάκι γιατί εδώ δεν θα σε δει και κανείς πέρα από τον ντιλιβερά και κανένα δυο ψαγμένους που ξέρουν πολύ καλά τι παίζετε στην πλατεία Τσαχπίνη.
Ο φίλος μου λοιπόν ο Μάκης ως γνήσιος χορτασμένος ως τα μπούνια αστός και πολίτης του κόσμου και εμπνευσμένος επιχειρηματίας της εστίασης... με προειδοποίησε βάλε μια φόρμα και πάμε να φάμε λαδόπιτσα με ζυμάρι χοντρό σαν ψωμάκι φουσκωτό και σαλάτα του σεφ βγαλμένη από διαφήμισης μαγιονέζας που όλα είναι στην υπερβολή φτιαγμένα για να τα καταγράψει ο φακός.
Φτάσαμε λοιπόν στην πλατεία Τσαχπίνη μετά από το γνωστό μετ' εμποδίων οδήγημα μέχρι να περάσεις τα στενά της Νέας Ερυθραίας με τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα και τα αλάρμ να αναβοσβήνουν σαν τρελά.
Παρκάραμε σχεδόν απέξω. Ένα απλό μαγαζί λευκό, με ντιζάιν μηδενικό, λιτά τραπεζάκια αραδιασμένα σε ένα σκεπασμένο εκ του προχείρου χώρο. Στρωμένα με κάτι τραπεζομάντηλα 60s. Πορτοκαλοπράσινα σχεδιάκια κάτι σαν κύκλους και ένα φως οικιακό.
Ο κατάλογος χοντρός δερμάτινος παλιομοδίτικος. Ο Μάκης έχει αναλάβει την παραγγελία μια και είναι θαμώνας. Μια σαλάτα του σεφ και μια πίτσα ζαμπόν, τυρί, μανιτάρια, πιπεριές. Αν και εγώ έχω πάρει τις πληροφορίες μου, που μου λένε για κάτι τίμιες υπερμεγέθεις μακαρονάδες. Νερό σε κανάτα, εξυπηρέτηση φιλική αλλά χωρίς πολλές πολλές υποκλίσεις.
Πρώτη έφτασε η σαλάτα του σεφ: μαρούλι, ζαμπόν, αυγά , ντομάτα καλυμμένα με ροζουλί μαγιονέζα και το τυρί κομμένο σε τόσο χοντρά κομμάτια που νόμιζα ότι παρήγγειλα ποικιλία ούζου. Με την πρώτη πιρουνιά θυμήθηκα τις πρώιμες εφηβικές μου βόλτες σε κάτι πιτσαρίες της Κρήτης Κυριακή απόγευμα, νομίζω Νάπολη το λέγανε το μαγαζί.
Με την δεύτερη μπουκιά κατάλαβα ότι πάρα την υπερβολή του πράγματος όλο αυτό ήταν τίμια φτιαγμένο, με φρέσκα υλικά και μια αισθητική που είχε το φαγητό πριν δεκαπέντε χρόνια στην Ελλάδα. Έφαγα και Τρίτη και τέταρτη πιρουνιά γιατί τελικά το βρήκα πιο ενδιαφέρον και τελικά πιο πρωτότυπο από την βαρετή ρόκα ντομάτα παρμεζάνα που είχα μασουλίσει σε όλες τις versionτα τελευταία χρόνια της γαστρονομικής μου καριέρας.
Εν τω μεταξύ έφτασε και η πίτσα, αφράτο ζυμάρι σαν μπρατσάκι μωρού, τρυφερό να το δαγκώνεις και να μην βρίσκει καμία αντίσταση στα δόντια. Και μετά σκάει στον ουρανίσκο το ξεροψημένο ελαφρώς καμένο τυράκι που έχει τρέξει από τις άκρες στο ταψάκι και να λες παναγία μου τι νοστιμιά είναι τούτη. Ξεχνάς και το φτενό, ξερακιανό στερεότυπο ζυμάρι της γνήσιας Ιταλικής πίτσας και αντιλαμβάνεσαι αμέσως γιατί οι Αναγεννησιακοί ζωγράφοι αποτύπωσαν στα μοντέλα τους την γλυκύτητα του καθημερινού οικείου αφράτου γυναικείου σώματος....
Τέλος κάντε μια δοκιμή το επόμενο ραντεβού σας κλείστε το στο πίτσα park αν περάσει crash test της διεθνιάς εγκρίνετε διότι συν τον άλλον θα έχει και χιούμορ ο υποψήφιος – α!!
Pizza Park | Ηρώων Πολυτεχνείου 24, Νέα Ερυθραία | 2108001193
